HİVDA

Kül yutmaz kevaşeler hanında

Hancıyı vurmuş gibi yürek

Şimdi unutulmuş bir marştadır

Mavzerlerde mermiler hazan

Bir umuttur alnımızın çatında

Sevdalanmış sedanda salıncaklar

Ay ışığı kokar derin kuyuların 

Gül Hivda… Gülşen Hivda…

Sen bende hür, ben sende parya

Ve keşmekeş; yaralar yaralarda 

Babaçkolar rıhtımında bir mavi rüzgar

Aparıyor gönlünü çılgın enginlere

Bozuk çalsa da bozum havamız leyley

Çarkına tükürmüşüz bir kere 

Kayarto kopillerin, dalkavuk hırboların

Ne çiçektir biliriz

Kokoz kokorozlar da

Vardakostalar zamazingo 

Voliyi vurmuş godoş hırtapozlar kanişi

Hey gidi erlik hey şimdi şinanay 

Zartayı çekmiş yiğitler

Mıshıtçı gebeşlerin melun insicamında

Sigortası atmış janti yürekler

Bilenmiş zırzoplara 

Puskun, kıvam bekler

Ranzam, zulam, soluk resmin

Saplanır soluğuma 

Can Hivda… Canan Hivda…

İşte böyle yazıyorum canına

Hatıran mermidir damarımda

Dışarda çılgın bir bahar

İçerde hep kış mevsimi

SEVDE

Çifte dikiş gider sabanlar

Fersiz toprağın koynu

Fersiz, yetim, analar

Kuş uçan, kervan geçen

Bostanlar ölgün şimdi

Ölgün Dicle denizi

Ve çakırkeyif buğdaylar

Kahyalar körkandil çeper

Mösyölerde bir kültür 

Nankör çıyanlık

Kepenekler mahzun

Bağlamalar öksüz

Kalleşlik mazinin töresine 

Şimdi âdet diye bellenen

Hicapsız ikirciklik

Heybesiz bulvarlarda

Cartalı haybeciler salınır

Dümenci dubaralar

Ertekeden nümayiş

İmam kayığındayız sürgit

Façalar çiğnedik muttasıl

Erce, âdil, hilesiz

Bundandır kavlimizden kaçışı 

Geçmişi tam kınalı

Piyazcı sendikalar

Kaparoz puştlarının

Çifte dikiş gider sabanlar

Cana bir çınar gerek

Yüreğin, yüreğin gibi serin

Derin kuyular içim

Mars olmuş, dumanaltı

Kaybolmuşam, gel artık

“Karışsın köz yaşlarımız

Karışsın, yeşil…”

ROZA

Yoldular, soydular, kırıştılar

İnsanı insanla yıktılar

Aşna fişne iskandiller ağında

Bıçkınları puluçlarla oydular

Adındır, dudağımda asırlık

Esrarına amade yalım

Adındır, terk etmez, sıddık

Vurur yumruğunu

Sadrıma sadrıma

Hücremin başkenti suskunluğun

Gözlerin, yalın kılınç

Gözlerin ıssız, kallavi

Bir benim şimdi

Firari sensizliğin belasında

Bir benim tütsülü

Voltalı ahrazlığa

Şimdi yürek yorgun

Virane, ıssız

Ansızın yaşlanmış bir gecede

Yaşlanmış canına kadar

Orostopolluk

Sırtlanca, sefil

Yığınların tenhasında savrulmuş

Yırtılmış bir hecede

Kursağıma avazın gelmiş

Sevmişem, şahidim dağlar

Sevmişem Allah’ına kadar

Ölünceye dek değil

Ölümden sonra da

Yeşerinceye değin

Tutuşan ellerimiz

Seni yangın bağrımın

Avlusuna gömmüşem

Özlü Sözler 4

PENÂH

Risâlet göklerinin şemsi

Riyaset tarihinin başkenti

Senin senalar kokan

O mübarek gönlündü

Adaletinden selamet

Cesaretinden nezaket taşardı

İraden doruklar kadar

Merhametin âlemler aşardı

Fârân dağlarında bir Gül

Uğruna gülistanlar feda

Cömertler cömerdi ellerin

Şifalar nehriydi alınlara

Öyle bir merhaba eylemiş ki 

Hayatın ömürlere

Sonsuzluk düşleri zât-ı âlinle

Yârenlik hayalleri

Penâhımızsın ulu önder

Karanlık kuyularda hilalimiz

Işığın içindeki rehberimizsin

Nur dolar baktığın yer

Biz dünyaya bulanmış

Sevenlerini çek çıkar

Devranın batağından

Canın canımıza Hira

MEVLÎD

Doğ ruhumuza Efendim

Saraylar çökertelim

Kurutalım kötülüğün gölünü

Çorak canları tufan bassın

Küfrün ateşi sönsün

Dünya ravzana dönsün

Doğ ruhumuza Efendim

Ebvâ’da gül mevsimi

Çözsün dilsiz cevheri

Mübarek validenin

Mahzun kemiklerine bile

Göz koyanlar kahrolsun

Doğ ruhumuza Efendim

Badiye yaylamızda feyiz

Sahralar vahalarla çağlasın

Hayalinle donansın cihan

Mefkûrenle dirilsin naaşlar

Naatlar serden geçsin

Doğ ruhumuza Efendim

Doğ da imana boya

Zamane Kureyşleri

Doğ ruhumuza Efendimiz

İki cihan serverimiz

Doğ ki ölsün yasımız

ÇAĞRI

Şu cihan çöllerinde

Muazzez deryana hasret

Bin sessizlikle yıkanmış

Kurak bir ırmak sesim

Ağlar, çağlar, dağlar ey

Rikkatinin zarafeti dahi

Kırk korku salmış hasmına

Tevazunda heybet dağları

Nadide görkeminde

Rahmetin kâinatı saklıydı

Firkatin tamusunda

Sensizlikten eriyen

Figan peteklerine

Her gün bir hüzün yılı

Canımız ağrıyor ey

Mahcupların Efendisi

Masumların Efendisi

Mazlumların Efendisi

Öksüzlerin Efendisi

Issızların Efendisi

Efendim, Efendimiz

Sözlerin tesellimiz

Seni görmeden gördük

Seni duymadan duyduk

Bağrına bizi de bas

BEJNA

Gözlerin savruk bozkırlar

Gözlerin hoyrat, afacan

Sevimli taraçalar koylarda

Kalyonlar kanyonlarda

Herkesten sakladığım

Künyeni sayıklar

Gözlerin, gözlerin jiyan

Perçemin pençeler canı

Perçemin dehşet, zalim, amansız

Çitlembikler taç olmuş saçlarına

Cimcime sekseklerin

Otağıma volkandır

Rengin nasıl da ateş Bejna

Teninde nehirler ve başaklar

Gülüşün nasıl da mermi

Nasıl da hançer bakışın

Vefalı rüzgarlara vasiyetimdir

Kurutunca yokluğun

Beni simana gömsünler

Fezan; behişt, benefşe

Fezan saflık, insaniyet

Sen bana gürül gürül memleket

Ben sana hep gurbet kalmışım

Biz bizde Amed

Biz bizken masumiyet

Biz bizsiz esaret

O gün sen de anlarsın

KAMER

Birlik aktarında ne burcular vardır ne burcular.
Sürgülenmiş, geçmiş yürek yüreğe; 
aşktan baygın rayihalar, ıtırlar…
Teklik semaverinde fokurdar güzelliğin görgüsü.
Buhurdanlar çağıldar buruk koylarda.

İşte nezaketin zarafeti, Sevgilimiz…
Nasıl da salınır incelikler deryasında, nasıl!
Hasretiyle kavrulmuş gönüller meclisimiz;
nasıl da kıvranıyor ateşin firdevsinde, nasıl!
Can feryad, can figan, can yangın yeri.

Kainatın kalbi aşkınla coşar durur,
çalkalanır gök deryası, susar şemsler tekkesi.
Taşar zahirler ardından görklü ehad denizi,
taşar da deşer ruh dağını dağlaya dağdağa...
Vur mızrabı canın canına, mühürle ey.

Sırların sırrında belirmiş aşkın karası…
Gömülmüş susuzluğun göğsüne uçsuz umman,
ins aynalarının hirasında bu aynasızlık da ne?
Bu mahşeri ıssızlık kalbe nerden musallat…
Gel dindir gecemizi, ölsün sessizliğimiz.

DİRENİŞ

Ufuklardan bir ses gelir

Gül yaprakları kımıldar

Ben şimdi burada

Ateşten gömlekler düğümlenir

Bir sevda yağmurunda

Düşlerim ıslanır ve saçlarım

Dalgalanır direniş rüzgarında

Silahlar feryat eder

Zalim ellerde

Tanklar, bombalar ve her şey

Boyun eğmiştir Hakk'a

Kuşlar teselli eder

Ümit gözlü çocukları

Ve konar hüzünle

Balkonlarından balkonlarımıza

Her yerde kuş sesi 
Fakat insanlık

Dinlemiyor gibi artık

Barış türküleri kuşlardan

Bir de damarımdan gelir

Damarlarda dolaşan ses

Nefese karşı nefes

Hayat kumarlarında

Yakınlardan bir 'ölü' gelir

Adı vicdan

Vicdansızda kaybolan

Ve biz şimdi çilekeş

Sömürülmüş bir çağda

Kan emicilere direnişimiz

Haydi... Vakit geçiyor...

Yankılansın uydulardan

Duyulsun fezâda o söz...