Onurlu hayatların şehrinde geçti ömrüm
Bazalt avlularda kadim çocukluğum
Nabzımda asırları yontan Dicle serinliği
Sesimde zorlu zamanların buruk hatırası
Gönlümün çağıltısı dolaşmış her karışını
O bütün saflığı, berraklığı, ahengiyle
Bizi aşkın varlığına hepten iman eyleten
Sırlarım surlarına karışmış aziz kentim
Sevdamız, Diyarbakır, mükellef evimiz
Ocağında binbir çile harlanan irfanıyla
Bir şehir ki en güzel öğretmeni gönlümün
Bir şehir ki insanı kendiyle barıştıran
vefa
Ey barışın, anlayışın, haysiyetin
başkenti
Kıyamete dek kardeş kıl yiğit
evlatlarını
Sen ki hep iyiliğe hep doğruluğa
layıksın
Tarihin yüreğinde çağıldar sessizliğin
Süleyman Tepesinde peygamber rüzgarları
Hep okşadı yıllarca yetim başlarımızı
Yorgun bakışlarımda dağlarının özlemi
var
Sevdamız, Diyarbakır, heybetli
yoldaşımız
Peygamberler dağının gölgesinde yeşermiş
Baraj çocukları kadar sevinçlidir
kederim
Çünkü hep sende yaşadım ve bir gün ey
İnşallah o merdane bağrına gömüleceğim
Tarihin yüreğinde çağıldar sessizliğin
Sen ki hep iyiliğe hep doğruluğa
layıksın
Kıyamete dek kardeş kıl yiğit
evlatlarını
Ey barışın, anlayışın, haysiyetin
başkenti
Bir şehir ki insanı kendiyle barıştıran
vefa
Bir şehir ki en güzel öğretmeni gönlümün
Ocağında binbir çile harlanan irfanıyla
Sevdamız, Diyarbakır, mükellef evimiz