Ağıyor
suların
Hançerde,
kuşakta ve pusatta
Ağıyor
nazenin
İncecik
dallarında
Körpecik,
camgöbeği
Kanıyor
sessizliğin
Kanıyor
mavi
Bağrında
kızgın örgüler
Esmer
ruhunda akkor
Azığımız
tarumar
Yüküm
tonlarca sevdan
İçim
ağır mı ağır
Size
hep mutluluklar
Bize
kahır kalmıştır
Aşım
özüm üstüne
Şimdi
mevsim sahradır
Şehla
endamında can
Çarpar
durur divane
Kalbin
feza denizi
Ve
kükrer perçemlerin
Gel
arıt ömrümü ey
Yıkılmaya
alışmış
Yerlerimden
tut kaldır
Yeşersin
yangın
Tutuşsun
yara
Yaşarsın
filiz
Karışsın
köklerimiz