Balkonda sararan yapraklara bakıyordu
Her yıl usanmadan dirilen ihtiyar ağaçta
Çocukluğunun suçsuz ormanları saklıydı
Yağmurla öpüşen çimlerin burcusu hava
Dalgıç ruh hicret etmiş mazinin en dibine
Renklerini kaybetmekmiş olmanın bedeli
Büyüdükçe hasret kalmak masumiyetine
O bütün ahbap hisler şimdi birer yabancı
Çocuklara merhametle bakan yaşlı gözler
Felç olmuş sezgilerin tarifsiz hüznü meğer
Asırlardır yaşanmayan bir saray hatıralar
Anılar masallarla karışmış durmuş iç içe
Dön bak ne kaldı yorgun kalbinden geriye
Günbatımı sızar eşyaların antik örtüsüne
Ve tozların dansı başlar akşamın şerefine
Bu kez senin için doğar gece ürkme sakın
Göç mevsimidir, tadını çıkar kaçınılmazın
Sarıl ayçiçeğine, tenha güllere, kefenin gibi
Saçlarında rüzgarlar, alnında serin terinle
Vefalı sessizliklerin sakin çığlıklarını dinle
Elveda savaşlara, kinlere, kibirlere elveda
Elveda bütün kötülüklere, elveda karanlık
Elveda bebeklerin yakıldığı vahşi küremiz
Elveda evrenin cehennem bahçesi elveda
Ecel kurtuluş bize, ah ölüm, ne özel veda
