Bırak eşi için canından geçmeyi
Ekmeğe zeytine bile razı olmuyor
Günde bin kez seviyorum diyor
Hiç utanmadan tamamen yalan
Onlar asla birbirini sevmiyorlar
Para, şehvet, çocuk çeşit çeşit...
Sade kendi çıkarlarını seviyorlar
Gülümseyen mutsuzlar ordusu
Böyle ahirzamanın tam ortasında
Bu soğuk sevgisizlik çağlarında
Menfaat kölelerinin tam arasında
Yalancı ve çıkarcı ve alçak biriyle
Ömrünü solduracağına ey gönül
Gerçeğin ortasında bir başına kal
Onurlu, asil, özgün, zarif, dürüst...
Sahiden yaşadım diyebilmek için
Uzak dur dünyanın sahtelerinden
Kaliteli azlar tüm kalitesiz çoktan
Evladır düstur olsun hayatınızda
Gerçekten sevmeyen çıkarcı eşe
Asla sırtını dönüp güvenemezsin!
Zorluğa geldi mi anında ihanet...
Ki nicesi lüks içinde çoktan azgın!
Cehalet sarmış tüm sözde yuvaları
Hiçbirinde aşk yok hepsi ortaklık...
Şirket yönetir gibi yönetiyor piyonu
Aldatıp duruyorlar birbirini devamlı
Sürekli dışarıda çoğunun gözleri...
Namus, mahrem, şeref çoktan yitik
Nicenin sosyal medyada her hali...
Namusuna sürüler dil uzatırken!
Umrunda değil diğerinin çünkü aşk
Sadece bir sakız çukur ağızlarında
Gerçek ailelerin soyu hızla tükeniyor
Nesli tehdit altında gerçek sevenin
Tüketim çılgınları poz kesiyorlar
Yeni nesil bu arsızları örnek alıyor
Mutlu sanıyor bencil doyumsuzları
Aile kurumları yıkılan bir ümmetin
Can evinden vurmuşlar haberi yok
Eş, dost, ahbap, arkadaş, yoldaş...
Çıkarcıyı etrafında asla barındırma!
Ona baktıkça hayattan soğursun...
Temiz enerjini kirletir karanlığıyla!
Aydınlıkta yeri yok hiçbir karanlığın